بین الحرمین حد فاصل حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) و مسیری به طول ۳۷۸ متر است. در گذشته بین الحرمین به صورت فضای آزاد میان دو حرم نبود، بلکه حد فاصل حرمین، منازل مسکونی و تجاری قرار داشت، در دوره صدام اماکن مسکونی و بناهای این محدوده با انگیزه توسعه اطراف حرمین تخریب شد و فضای کنونی بین الحرمین به وجود آمد. پس از سقوط صدام، توسعه بین الحرمین به عنوان یکی از طرح‌های مهم ستاد بازسازی و توسعه عتبات عالیات ایران و عراق مورد بررسی قرار گرفته و اجرایی شد.

اصطلاح بین الحرمین
رجوع به کتب تاریخی، زندگینامه‌ها و حتی دانشنامه‌ها و اشعار قدیمی آیینی نشان می‌دهد که تا پیش از تخریب خانه‌های میان حرمین، نام بین الحرمین مرسوم نبوده است. تنها نامی که از بین الحرمین دیده می‌شود، بازار بین الحرمین تهران است که در زمان قاجار ساخته شده است و میان دو مسجد شاه و جامع تهران است. این اصطلاح پس از ساخت بین الحرمین در کربلا وارد ادبیات عاشورایی و آیینی شد.

ساخت بین الحرمین
پیش از ساخت بین الحرمین، حد فاصل حرمین محله‌ای مانند دیگر محلات کربلا بوده و بافتی قدیمی داشته است؛ کوچه پس کوچه‌های باریک و پیچ در پیچ و خانه‌ها و مغازه‌های مردم. سید محسن حکیم در این اندیشه بود که دو حرم را توسعه داده و به هم متصل کند؛ اما تملک خانه‌ها و مغازه‌ها هم هزینه هنگفتی داشت و هم رضایت مالکان سخت و دور از دسترس بود. همچنین در این میان، مدارس و مساجدی بود که این مسأله را دشوارتر می‌کرد.

در ۱۳۹۳ق وزارت اوقاف عراق، اداره عتبات عالیات در عراق را به دست گرفت و در سال ۱۴۰۰ق کارگروهی برای بازسازی و توسعه حرمین تشکیل شد.
صدام در محرم ۱۴۰۵ق – ۱۹۸۴م با حضور در کربلا اعلام می‌کند که ده‌ها میلیون دینار برای توسعه حرمین و نیز اتصالشان با میدان واحدی اختصاص خواهد داد. در این طرح اراضی و محلات اطراف حرم تملک شد. مبلغ یک میلیون دینار عراقی – معادل ۱۰ میلیون دلار- برای توسعه حرمین و احداث بین الحرمین به استاندار کربلا داده شد.

پس از دو سال، در سوم جمادی الثانی ۱۴۰۷ق /۱۹۸۷م بین الحرمین به همراه دیگر طرح‌های توسعه حرمین مانند تجدید طلاکاری گنبد حرم امام حسین افتتاح شد. در طرح توسعه حرمین، خانه‌ها، بازار و مغازه‌ها به عرض ۴۰ متر از بین رفت. در این میان برخی آثار تاریخی و مدارس علمیه و مساجد قدیمی و همچنین برخی از مقبره بزرگان نیز تخریب شد.

در دو طرف بین الحرمین، ساختمان‎هایی تجاری ساخته شد. این ساختمان‎ها تا سال ۱۹۹۱ وجود داشت. به دنبال انتفاضه شعبانیه ساختمان‎های تجاری اطراف بین الحرمین بر اثر درگیری میان انقلابیون و ارتش بعثی مورد اصابت قرار گرفت. پس از تسلط مجدد صدام بر این منطقه، ساختمان‎های اطراف بین الحرمین به طور کامل تخریب شده و فضای بین الحرمین گسترده‎تر شد. در ۱۴۱۵ق /۱۹۹۴م درختکاری بین الحرمین به همت شیعیان بغداد انجام شد.
قیام شیعیان در انتفاضه ۱۹۹۱م و حمله ارتش بعثی به کربلا، صدمات بسیاری به حرمین کربلا وارد ساخت. اگرچه سال‎های بعد، حکومت صدام در پی بازسازی برآمد، اما تا دوره پس از سرنگونی صدام، آثار حمله به حرمین کربلا همچنان باقی بود.

موقعیت بین الحرمین
بین الحرمین حد فاصل بین حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) به طول ۳۷۸ متر است. تصاویر هوایی قدیمی از بین الحرمین گویای آن است که حد فاصل حرمین به صورت فضای آزاد نبوده بلکه بین دو حرم مملو از منازل مسکونی متعددی بوده و تنها باریکه‎ای به‌اندازه کوچه یا خیابانی کم عرض از حرم امام حسین(ع) تا حرم حضرت عباس(ع) وجود داشته و راه ارتباطی دو حرم بوده است. اما در دوره حکومت صدام بناهای میان حرمین در دو مرحله تخریب و فضای آزاد شبیه خیابان عریضی ایجاد شده و به بین الحرمین شهرت یافته است.

به کارگیری فضای بین الحرمین برای زائران
پس از سرنگونی رژیم صدام و همزمان با اجرای طرح‎های بازسازی عتبات عالیات در عراق، طرح بازسازی و توسعه حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) نیز در دستور کار قرار گرفت. در این میان فضای آزادی که میان دو حرم ایجاد شده بود طی عملیاتی عمرانی مورد استفاده زائران قرار گرفت. به دلیل موقعیت مناسب بین الحرمین به ویژه استفاده این محدوده در عزاداری میلیونی زائران در اربعین حسینی، طرح توسعه بین الحرمین پایه ریزی و آغاز شد.

طرح توسعه بین الحرمین
طرح‌ توسعه بین الحرمین با هدف آماده سازی محوطه بین الحرمین متناسب با فضای معنوی و همچنین تامین امکانات و خدمات لازم برای زائران در این محوطه و تسهیل عبور و مرور آنان بین حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) و نیز تأمین حداکثر فضای مسقف ممکن از مهرماه ۱۳۸۹ آغاز شد. در یکی از پروژه‌های این طرح، عملیات تخریب برخی ساختمان‌ها و هتل‌های موجود در محدوده طرح آغاز شد. مساحت این پروژه حدود یک میلیون و پانصد هزار متر مربع بوده که از خیابان «میثم تمار» آغاز و با گذشتن از خیابان «جمهوری» به سمت دیگر بین الحرمین منتهی می‌شود.
به دلیل گران بودن ساختمان‌ها و هتل‌های موجود در این منطقه، اعتبار بسیار بالایی برای خریداری و تخریب آن مورد نیاز بوده که بخشی از آن را دولت عراق، مقداری نیز از بودجه شهرداری کربلا و هدایا و نذورات حرمین دریافت شد. قرار است این طرح تا سال ۲۰۳۵ میلادی پایان یابد.

طرح سنگ فرش کردن بین الحرمین
یکی دیگر از پروژه‎های بین الحرمین، پروژه سنگ فرش کردن بین الحرمین بود. عملیات سنگ فرش بین الحرمین با مرمر درجه یک ایتالیایی توسط وزارت بازسازی و مسکن عراق با مبلغی برابر با ۲۵ میلیارد و ۳۹۳ میلیون دینار عراقی و در مساحتی برابر با ۲۴۲۷۰ متر مربع در سال ۱۳۸۹ آغاز شده و در مرداد سال ۱۳۹۲ به پایان رسید. این طرح شامل سنگ فرش بین الحرمین با مرمر، سایبان، توسعه تأسیسات زیربنائی و برقی، آب سردکن و کولر گازی، دوربین مداربسته و دستگاه‌های صوتی بوده است. سنگ به کار رفته در محوطه بین الحرمین نیز دقیقا همانند سنگ به کار رفته در صحن مسجد الحرام است که ضخامت آن ۵ سانتی متر و دارای ویژگی خنک نگه داشتن محیط است.
در کنار این پروژه، پروژه شبکه آبیاری فضای سبز، شبکه فاضلاب، شبکه برق و روشنائی، تصفیه آب همراه با آب سردکن، وضوخانه و برخی سیستم‌های کنترلی و اطلاع رسانی، پیجر، اعلام حریق و دیگر امکانات مورد نیاز اجرا شده است.

طرح جامع سفینة النجاه در بین الحرمین
طرح سفینه النجاه بزرگترین پروژه توسعه بین الحرمین است که در آن حد فاصل حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) به صورت بنایی در دو طبقه با حفظ وضعیت فعلی حرم‌ها احداث خواهد شد. این طرح از سوی مهندسان ایرانی ارائه گردید سپس توسط ستاد عتبات عالیات ایران در مناقصه بین المللی طرحِ جامع بین الحرمین مطرح شد و در نهایت با تأیید داوران بین‎المللی بیشترین امتیاز مناقصه رااز آن خود کرد.

شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.

امام زادگان مدفون در کربلا

امام زادگان بسیاری در شهر مقدس کربلا دفن شده اند.از جمله این امام زادگان میتوان به این اشخاص اشاره کرد:

محمد بن نبی بن کاظم علیه‌السلام
وی نوۀ امام کاظم علیه‌السلام است که در میان عرب‌ها به امام نوح شهرت دارد و در منطقه «طویرج»، دوازده کیلومتری کربلا، دفن است.

اخرس بن کاظم علیه‌السلام
محمد بن ابی الفتح مشهور به «الاخرس»، از نواده‌های امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، در محله‌ای به نام الابتر در اطراف کربلا به خاک سپرده شده است. در آن محل زیارت‌گاهی بنا شده و زائران زیادی به آن جا می‌روند.   سادات آل خرسان در نجف به الاخرس منسوب هستند.

سید احمد ابوهاشم
نسب وی با چند واسطه به امام موسی کاظم(ع) می‌رسد. سید احمد در شمال غربی منطقه شفائه (در  ۲۵  کیلومتری آن) دفن شده و مزار و گنبد و صحن دارد و گنبد آن با کاشی‌های آبی مزین شده است.

ابن حمزه
عماد الدین ابو محمد بن علی بن حمزه بن حسن بن عبید اللّٰه بن عباس بن علی علیه‌السلام، مشهور به ابن حمزه و از نواده‌های حضرت عباس علیه‌السلام است. وی از عالمان بزرگ و فقیهان برجسته و راویان حدیث بود و در قبرستان قدیمی کربلا، که امروزه در جنوب شرقی آستان حضرت ابوالفضل کنار بزرگراه کربلا – طویرج قرار گرفته، دفن شده است.

ابو احمد حسین بن محمد ( ۳۰۴ ق - ۴۰۰ ق)
نسب او با سه نسل به امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌رسد. وی پدر گرامی سید رضی و سید مرتضی است.

علمای مدفون در کربلا

سید رضی ( ۳۵۸ ق - ۴۰۶ ق)
سید رضی از عالمان شیعه در قرن چهارم هجری و گردآورنده نهج البلاغه است. او در کنار پدر و برادرش در نزدیکی قبر سید ابراهیم مجاب در رواق غربی حرم دفن است.

سید مرتضی ( ۳۵۵ ق - ۴۳۶ ق)
سید مرتضی یا شریف مرتضی، از عالمان و فقیهان بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری و صاحب تألیفات زیادی است.

ابن فهد حلی (۷۵۸ ق - ۸۴۱ ق)
قبر شیخ احمد بن محمد بن فهد، فقیه بزرگ امامیه، در غرب خیابان باب القبله، داخل مسجدی قرار دارد که به نام او معروف است. وی خانه‌اش را برای زائران به عنوان منزل‌گاهی وقف کرده بود و پس از مرگش او را در همان خانۀ خود به خاک سپردند. شاه عباس در  ۱۰۳۳ ق باغ جنوب قبر ابن فهد را به صورت مسجدی در آورد و آن را کاشی کاری کرد و گنبدی روی قبر وی برپا ساخت.

شیخ یوسف بحرانی (۱۱۰۷ ق - ۱۱۸۶ ق)
شیخ یوسف آل عصفور بحرانی، صاحب کتاب الحدائق الناضره، در رواق شرقی حرم دفن شده است. وی به همراه سید علی طباطبایی و وحید بهبهانی در یک مقبره آرمیده‌اند.

علامه وحید بهبهانی (۱۱۱۸ ق - ۱۲۰۵ ق)
شیخ محمد باقر بن محمد اکمل مشهور به وحید بهبهانی، از عالمان بزرگ شیعه در قرن دوازدهم هجری است. وی در رواق شرقی حرم دفن شده است. او در کربلا رهبری و مرجعیت شیعیان را بر عهده داشت.

سید کاظم رشتی (۱۲۱۴ ق – ۱۲۵۹ق)
سید کاظم بن قاسم حسینی رشتی از شاگردان شیخ احمد احسایی است. قبر وی در رواق شرقی حرم است.

سید احمد بن سید کاظم رشتی
سید احمد بن سید کاظم رشتی در  ۱۲۹۵ ق به قتل رسید و در رواق شرقی حرم، کنار پدرش، به خاک سپرده شد.

شریف العلماء(-۱۲۴۶ ق)
محمد شریف بن حسن آملی، از عالمان بزرگ شیعه، و استاد شیخ مرتضی انصاری است. وی در سمت جنوب شرقی آستان، در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان امام حسین علیه‌السلام دفن شد و دارای بقعه بود که امروزه از میان رفته است.

سید علی طباطبایی
سید علی طباطبایی، صاحب کتاب ریاض المسائل در فقه است. وی در رواق شرقی حرم خاک شد. او دیوار شهر کربلا را بنا کرد. فرزند او به سید محمد مجاهد معروف است.

مجاهد ( ۱۱۸۰ - ۱۲۴۲ ق)
سید محمد مجاهد فرزند سید علی طباطبایی صاحب ریاض و نوۀ دختری علامه بهبهانی، صاحب کتاب مفاتیح و مناهل است. او به سبب حضورش در صحنه نبرد با روس‌ها، به مجاهد معروف شد. قبرش در بین الحرمین کربلا دارای گنبد و ضریح فولادی بوده است که در توسعه کنونی از میان رفته است.

محمدتقی شیرازی (- ۱۳۳۸ ق)
شیخ محمد تقی شیرازی از مراجع بزرگ شیعه واز رهبران قیام مردم عراق علیه سلطه انگلستان (۱۹۲۰ م) است که با مجاهدت‌های خود، سلطه و نفوذ انگلیس را در عراق از بین برد. او را درضلع جنوب شرقی صحن در مقبره اختصاصی خود دفن کردند. در  ۱۲۶۳ ق، هنگام توسعۀ صحن، بقعه‌ای به نام «ایوان شیرازی» به مساحت دویست متر در کنار آن قبر بنا شد که محل تدریس و تحصیل طلبه‌ها شده بود ولی به دستور رژیم بعث تعطیل شد.

خاندان قزوینی (مجتهد قزوینی)
در داخل صحن و در مسیر صحن امام حسین علیه‌السلام به سوی صحن ابوالفضل العباس یعنی باب قاضی الحاجات در حجره‌ای سه تن از خاندان مجتهد قزوینی دفن شده‌اند:
آقا سید ابرهیم بن محمد مجتهد قزوینی صاحب ضوابط الاصول(۱۲۶۲ ق)
آقا سید مهدی مجتهد
شیخ محمد حسین قزوینی (۱۲۸۱ ق).
در دالان صحن کوچک همین مکان قبر شیخ الاسلام قزوینی واقع است.

شیخ عبدالحسین تهرانی
شیخ عبدالحسین تهرانی از فقیهان و عالمان معاصر بود که در یکی از حجره‌های سمت غربی صحن خاک شده است.

سید عبداللّٰه بحرانی
سید عبداللّٰه بحرانی عالم و فقیه و مؤلف الافاضات الحسینیه و شرح مختصر النافع علامه حلی است که در رواق ابراهیم مجاب به خاک سپرده شده است.  در کنار او فرزندش سید محسن و نوه‌اش سید محمد بن سید محسن، صاحب کتاب‌های الفصول البهیه فی بعض الاخبار الحجج المرضیه و هدایة العباد، دفن شده‌اند.

صاحب ضوابط
سید ابراهیم بن محمد باقر موسوی قزوینی حائری عالم بزرگ شیعه و معروف به صاحب ضوابط، در میدان مقابل باب الشهداء دفن است. تألیف او در باب فقه شهرت دارد.

خاندان برغانی
چند تن از خاندان برغانی، که همه از عالمان بزرگ و از فقیهان شیعه بوده‌اند، در رواق غربی حرم (رواق بالاسر) به خاک سپرده شده‌اند. معروف‌ترین آن‌ها ملا محمد علی برغانی است که در  ۱۲۷۱ ق از دنیا رفت. وی تألیفات فراوانی در فقه و تفسیر دارد. دیگر فرزندش میرزا عبد الوهاب از عارفان و فقیهان عصر قاجار بود که در  ۱۲۹۴ ق فوت کرد. قبر ملا علی برغانی متوفی  ۱۲۶۹ ق نیز در این مکان واقع است.

سید مرتضی طباطبایی
سید مرتضی فرزند سید محمد طباطبایی حسینی بروجردی پدر سید مهدی بحر العلوم است که در  ۱۲۰۴ ق از دنیا رفت. او را در رواق شرقی حرم به خاک سپردند.

خاندان آل کمونه
چند تن از مشاهیر خاندان آل کمونه در زیر زمین خزانۀ جواهر آستان، بین رواق پادشاهان و مسجد آستان حسینی، دفن هستند. این افراد از عالمان و ادیبان کربلا بودند؛ از جمله شیخ مهدی کمونه (ف  ۱۲۷۲ ق) کلید‌دار آستان، شیخ میرزا حسن کمونه (ف ۱۲۹۲ ق) هم چنین برادرش که پس از او به تولیت آستان رسید و نیز شیخ محمد علی کمونه (ف  ۱۲۸۲ ق)، که از شاعران شیعه بوده است.

سید هاشم حداد
قبر وی در وادی الصفای کربلا است.

شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.

قبور پادشاهان و رجال سیاسی
پادشاهان آل بویه
چند تن از پادشاهان آل بویه در صحن حرم امام حسین دفن شده‌اند. در زمان‌های پیشین، بقعه‌ای بر فراز قبور آنان وجود داشت که در  ۱۲۶۸ ق تخریب شد.
پادشاهان و رجال قاجار
• مظفرالدین شاه
وی از پادشاهان قاجار است که فرمان مشروطیت را در  ۱۳۲۴ ق صادر کرد و در همان‌سال از دنیا رفت. بر اساس وصیت‌اش او را در کربلا به خاک سپردند. قبر وی داخل رواق پادشاهان است.
• محمد علی شاه
محمد علی شاه فرزند مظفرالدین شاه از پادشاهان دورۀ قاجار و از مخالفان مشروطه است که به سبب به توپ بستن مجلس شورای ملی شهرت دارد. وی در  ۱۳۴۱ ق از دنیا رفت و در کنار قبر پدرش دفن شد.
• احمد شاه
احمد شاه فرزند محمد علی شاه و آخرین پادشاه سلسله قاجار است که در دوران وی کودتای  ۱۲۹۹  رضا خان به وقوع پیوست. او در  ۱۳۴۸ ق از دنیا رفت و در کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد.
• امیر کبیر
میرزا تقی خان هزاوه‌ای مشهور به امیر کبیر، صدر اعظم معروف ناصرالدین شاه است که به دستور وی در  ۱۲۹۸ ق در حمام فین کاشان به قتل رسید و در رواق پادشاهان به خاک سپرده شد. در کنار قبر وی فرزندش ساعد الملک و برادرش میزا حسین خان دفن شده‌اند.
• معیر الممالک
دوستعلی خان معیر الممالک، رییس ضراب‌خانه و امور دارایی عصر ناصری، در داخل رواق دفن است. قبر او در اتاقی کوچک و آینه کاری شده قرار دارد.
• حاجی میرزا آغاسی
از وزیران عصر محمد شاه قاجار است. او را در رواق پادشاهان به خاک سپردند.
• ظل السلطان
ظل السلطان فرزند ناصرالدین شاه و حاکم اصفهان در عصر ناصری و مظفری است. قبر وی در رواق پادشاهان قرار دارد.
علاوه بر خاندان قاجار شاهزادگانی از هند نیز در حرم مدفونند که معروف‌ترین آنها زاهدالدین شاه و سلطان برهان نظام شاه پسر سلطان احمد هندی است.
شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.

اماکن زیارتی بسیاری در شهر مقدس کربلا موجود است که از جمله این اماکن میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:

• مقام امام صادق علیه‌السلام
در اطراف حرم امام حسین علیه‌السلام، در زمینهای معروف به جعفریات، قبه و زیارت گاهی وجود دارد که گفته میشود امام صادق علیه‌السلام هنگام زیارت امام حسین علیه‌السلام در آن مکان با آب نهر فرات غسل زیارت میکرد. این نقطه در ساحل غربی نهر علقمه قرار دارد و گنبد این مقام با کاشی مزین است.

• مقام حضرت مهدی(عج)
در سمت چپ نهر حسینیه کنونی، در ورودی کربلا و راه مقام امام صادق علیه‌السلام، بقعه و مقامی است که گنبد بلندی دارد. این بقعه به یاد و نام حضرت بقیة اللَّه بنا شده است.

• مقام حضرت علی اصغر علیه السلام
مکانی است که گفته می شود حضرت علی اصغر علیه السلام در آن جا به شهادت رسیده اند.

• مقام حضرت علی اکبر علیه السلام
مکانی است که گفته می شود حضرت علی اکبر علیه السلام در آن جا به شهادت رسیده اند.

• تل زینبیه
سرزمین کربلا، ناهموار و دارای تل و تپه بوده است. در حادثه کربلا تپه‌ای مشرف بر محل شهادت شهدای کربلا وجود داشته که حضرت زینب (س) بالای آن می‌آمد تا وضعیت برادرش حضرت امام حسین (ع) را در میدان نبرد بررسی کند.
در حال حاضر، بنایی به نام تل زینبیه در سمت جنوب غربی حرم امام حسین (ع) واقع شده است که به طور تقریبی پنج متر از کف صحن حرم بالاتر است و حدود ۳۵ متر تا مقتل و قتل‌گاه فاصله دارد. این مکان را به صورت اتاقی ساخته‌اند که با چند پله به آن راه است و گنبدی از کاشی آبی بر آن استوار است. تجدید بنای تل زینبیه در این اواخر حدود سال ۱۳۹۸ قمری انجام شد.

• کف العباس
بیرون از حرم حضرت عباس(ع) و در ورودی دو کوچه بازار مانند، در محل قطع شدن دست های حضرت نمادی درست کرده اند و زایران آنجا را هم زیارت می کنند. دو مقام «کف العباس» مکانهایی هستند که گفته می شود دست های مبارک یل ام البنین آنجا قطع شده و به زمین افتاده اند. البته طبق نقل مورخان، قطعیت این دو مکان احراز نشده و صرفاً به جهت یادبود ساخته شده اند و به احتمال قوی، امام سجاد(ع) هنگام دفن پیکر عموی خویش، دست های مبارک را به بدن مطهر ملحق کرده است.
در کتاب «انساب الاشراف» بلاذری جلد سوم صفحه ۴۰۶ قاتل قمر بنی‌هاشم(ع) حرمله معرفی شده است. «تذکرة الخواص» ابن جوزی هم قاتل را حرمله عنوان کرده و بیان می‌کند:‌ «حرمله مع جماعة و تعاوره». «تعاور» (تکه تکه کردن) دو بار در مقاتل آمده؛ یکی برای قمر بنی‌هاشم(ع) و دیگری برای حضرت علی‌اکبر(ع)، در مقتل علی‌اکبر (ع) هم داریم «فتعاور بسیوفهم اربا اربا» با شمشیر‌ها مرتب زدند بدن علی‌اکبر (ع) را تکه تکه کردند.
از این رو می‌بینیم قبر قمر‌ بنی‌هاشم همان جایی است که به شهادت رسیده، چون حضرت سیدالشهدا نتوانست بدن پاره پاره برادر را به خیمه‌ها بیاورد و بعد عاشورا، امام سجاد(ع) بدن را همان جا دفن کرد و این مسأله بیانگر مقام بلند قمر بنی‌هاشم است که خداوند می‌خواهد حرم و بارگاهی برای ایشان در آنجا باشد.

شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.

مزارت موجود در شهر کربلا علاوه بر حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) است.این مزارات شامل مدفن بسیاری از مشاهیر و بزرگان در کربلا است که برخی از آن‌ها عبارتند از:
مزارات یاران امام حسین علیه‌السلام
بیشتر یاران امام حسین علیه‌السلام که در واقعه عاشورا به شهادت رسیدند، در نزدیکی امام حسین(ع) دفن شده‌اند؛ اما برخی از آنان به دلایل مختلف در اماکن دیگر دفن شده‌اندکه عبارتند از:
• حر بن یزید ریاحی
قبیله وی، جنازۀ او را از میدان جنگ خارج کرد و در روستایی در نُه کیلومتری غرب کربلا به خاک سپرد. این روستا امروزه به سبب وجود قبر او به«روستای حرّ» معروف است. بارگاه وی در  ۳۷۰ ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد و در  ۹۱۴ ق شاه اسماعیل صفوی، پس از زیارت قبر وی، دستور تجدید بنای آن را صادر کرد.

• عون بن عبداللّه
در کنار اتوبان کنونی کربلا – بغداد، مزار باشکوهی است که متعلق به عون بن عبدالله است. برخی گفته‌اند، وی همان عون فرزند عبدالله بن جعفر بن ابی طالب و زینب کبری(س) است که در روز عاشورا به شهادت رسید؛ اما بنا به روایتی دیگر، اینجا مزار عون بن عبد اللّه یکی از احفاد امام حسن مجتبی(ع) است و این صحیح‌تر به نظر می‌رسد؛ زیرا بنابر نقل شیخ مفید عون نیز در کنار سایر شهدا دفن شده است.

• طفلان مسلم
در اتوبان کربلا – بغداد، در فاصلۀ سی کیلومتری کربلا، درحومۀ شهرکی به نام مسیب، مزار و مرقد طفلان مسلم قرار دارد.

شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.

کربلا از شهرهای زیارتی کشور عراق و از سرزمین‌های مقدس و پر اهمیت نزد شیعیان است. اهمیت این شهر برای شیعیان به سبب وقوع شهادت امام حسین(ع) و یارانش در واقعه عاشورا در محرم سال ۶۱ هجری قمری و نیز وجود حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) در آن است. شیعیان در مناسبت‌های گوناگون از سرتاسر جهان برای زیارت به شهر کربلا می‌آیند. اوج این حضور در ایام عزاداری محرم و صفر و بویژه در مراسم اربعین است. کربلا دارای یک حوزه علمیه است که از دیرباز محل تحصیل و تدریس عالمان شیعی بوده است.
موقعیت جغرافیایی
شهر کربلا مرکز استانی با همین نام است. این استان از شمال به استان الانبار، از جنوب به استان نجف، از شرق به استان بابل و از غرب به بادیه شام و عربستان سعودی محدود می‌شود. شهر کربلا بر کنارۀ صحرا، در جنوب غربی رود خانه فرات و در میان منطقه ای آبرفتی، که به «سواد» مشهوراست، قرار دارد. این شهر در فاصله ۱۰۵ کیلومتری جنوب غربی بغداد واقع شده است.

سابقه تاریخی کربلا
با اینکه پس از شهادت امام حسین در روز عاشورا، کربلا محل زیارت علاقه‌مندان و شیعیان گردید، سکونت در کربلا و تبدیل آن به یک منطقه مسکونی سال‌ها بعد رخ داد.
درمورد کربلای پیش از اسلام اطلاعات چندانی وجود ندارد، اما بنابر اشتقاق کلمه کربلا از کور بابل (به معنای روستاهای بابل) می‌توان چنین برداشت کرد که سابقه سکونت در کربلا، به عصر بابلی برمی‌گردد؛ همچنین با توجه به اینکه به این سرزمین نواویس نیز گفته می‌شده و قبرستان مسیحیان بوده است می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که این سرزمین در مقطعی پیش از اسلام محل سکونت مسیحیان بوده است. اما پس از اسلام و شهادت امام حسین(ع)، این سرزمین محل زیارت علاقه‌مندان خاندان پیامبر(ص) گردید و جمعی نیز در این منطقه ساکن شدند. اما در سال ۲۳۶ق متوکل عباسی دستور داد قبر ایشان و خانه‌های اطراف حرم تخریب شود.
در ۲۴۷ ق منتصر عباسی پس از کشته شدن پدرش متوکل دوباره آثار متبرکه اهل بیت(ع) را تجدید بنا کرد و پس از آن افراد زیادی در کربلا سکونت گزیدند.
گویا نخستین علوی که به همراه خانواده در کربلا ساکن شد سید ابراهیم مجاب فرزند محمد عابد فرزند امام کاظم(ع) بوده است.
شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.