عاشورا:روز مخصوص زیارت امام حسین علیه السلام

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 1217 0

عاشورا یکی از روزهایی است که برای آن زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام وارد شده است و در احادیث فراوانی از فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در این روز سخن به میان آمده است.

از میان احادیث فراوان تنها به چند حدیثی که در کتاب شریف کامل الزیارات به آن اشاره شده است می پردازیم:

حدیث اول

جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ

 جابر گفت: در روز عاشوراء محضر مبارك حضرت جعفر بن محمّد عليهما السّلام رسيدم، 

فَقَالَ لِي هَؤُلَاءِ زُوَّارُ اللَّهِ وَ حَقٌّ عَلَى الْمَزُورِ أَنْ يُكْرِمَ الزَّائِرَ

حضرت به من فرمودند: اين گروه (زائرين ابا عبد اللَّه الحسين عليه السّلام) زوّار خدا بوده و بر مزور واجب‏ است كه زائر را اكرام نمايد، 

مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع لَيْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِيَ اللَّهَ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ

كسى كه نزد قبر مطهر حضرت ابا عبد اللَّه الحسين عليه السّلام در شب عاشوراء بيتوته كند روز قيامت خدا را ملاقات مى‏ كند در حالى كه به خون خودش آلوده بوده 

كَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِي عَرْصَتِهِ [عَصْرِهِ‏]

گويا در ركاب حضرت ابا عبد اللَّه عليه السّلام در عرصه كربلا شهيد گشته است. 

وَ قَالَ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع أَيْ يَوْمَ عَاشُورَاءَ وَ [أَوْ] بَاتَ عِنْدَهُ كَانَ كَمَنِ اسْتُشْهِدَ بَيْنَ يَدَيْهِ.

و نيز فرمودند: و كسى كه قبر امام حسين عليه السّلام را روز عاشوراء زيارت كرده و بالاى قبر بيتوته نمايد مثل كسى است كه در مقابل آن حضرت شهيد شده باشد.

حدیث دوم

از حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام نقل شده كه آن حضرت فرمودند:

مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ يَوْمَ عَاشُورَاءَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ.

كسى كه حضرت امام حسين عليه السّلام را روز عاشوراء زيارت كند بهشت بر او واجب مى‏ گردد.

حدیث سوم

أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام فرمودند:

مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ يَوْمَ عَاشُورَاءَ عَارِفاً بِحَقِّهِ

كسى كه قبر مطهّر حضرت حسين بن على عليهما السّلام را در روز عاشوراء زيارت كند در حالى كه عارف به حق آن حضرت باشد

كَانَ كَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِي عَرْشِهِ.

 مثل كسى است كه خدا را در عرش زيارت كرده است.

حدیث چهارم

عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ ع قَالَ

جعفر بن محمّد الصّادق عليهما السّلام فرمودند:

مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ

كسى كه حضرت امام حسين عليه السّلام را شب نيمه شعبان زيارت كند خداوند متعال گناهان گذشته و آينده‏ اش را مى‏ آمرزد، 

وَ مَنْ زَارَهُ يَوْمَ عَرَفَةَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حِجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ- وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ

و كسى كه آن حضرت را روز عرفه زيارت نمايد خداوند منّان ثواب هزار حجّ و هزار عمره قبول شده را برايش مى ‏نويسد، 

وَ مَنْ زَارَهُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ فَكَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ [فِي‏] عَرْشِهِ.

و كسى كه آن حضرت را روز عاشوراء زيارت نمايد مانند كسى است كه حق تعالى را بالاى عرشش زيارت كرده باشد.

مباهله

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 1247 0

مباهله ، درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند.

مباهله در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند. با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند.

بنابر اعتقادات شیعی، جریان مباهله پیامبر( (صلی الله علیه و آله ) نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت پیامبر( (صلی الله علیه و آله ) است، بلکه بر فضیلت همراهان او (حضرت علی، فاطمه و حسنین) در این ماجرا دلالت می‌کند. شیعیان بر این اساس، معتقدند امام علی(علیه السلام) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر است. واقعه مباهله در ۲۴ ذی‌الحجه سال نهم هجری روی داد و آیه ۶۱ سوره آل عمران به آن اشاره دارد.

درباره زمان مباهله شیخ مفید می‌نویسد این واقعه پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) رخ داد.روز مباهله را برخی ۲۴ ذی‌الحجه و برخی روز ۲۱ این ماه دانسته‌اند.شیخ انصاری روز ۲۴ ذی الحجه را نظر مشهور دانسته و غسل در این روز را مستحب می‌داند.شیخ عباس قمی، در کتاب مفاتیح الجنان اعمال این روز را در روز ۲۴ ذی‌الحجه ذکر می‌کند، که از جمله اعمال آن، غسل و روزه و زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام است.

احتجاج امام رضا( علیه السلام ) به مباهله

روزی مأمون به امام رضا(علیه السلام) گفت: بزرگ‌ترین فضیلت امام علی( علیه السلام ) را که قرآن بر آن دلالت دارد به من بگو. امام رضا ( علیه السلام ) فرمود: فضیلت او در مباهله. سپس آیه مباهله را قرائت کرد و گفت:رسول خدا( صلی الله علیه و آله )، امام حسن( علیه السلام ) و امام حسین( علیه السلام ) را دعوت کرد که پسرانش بودند، و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را دعوت کرد که در اینجا مصداق کلمه زنان است و امام علی( علیه السلام ) را دعوت نمود که به حکم خداوند عزّ و جلّ، نفس [= جان] پیامبر( صلی الله علیه و آله ) است. هیچ آفریده‌ای برتر از پیامبر( صلی الله علیه و آله ) نیست؛ پس به حکم خداوند، بایستی کسی برتر از نَفْس[جان] پیامبر( صلی الله علیه و آله ) نباشد.

غدیر: روز مخصوص زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 960 0

غدیر در بین اعیاد اسلامی، جزو بزرگترین اعیاد اسلامی شمرده می‌شود و آن را «عیدالاکبر» می‌نامند، در این راستا پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ أَفْضَلُ أَعْیَادِ أُمَّتِی وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَمَرَنِی اللهُ تَعَالَى ذِکْرُهُ فِیهِ بِنَصْبِ أَخِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) عَلَماً لِأُمَّتِی یَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَکْمَلَ اللهُ فِیهِ الدِّینَ وَ أَتَمَّ عَلَى أُمَّتِی فِیهِ النِّعْمَةَ وَ رَضِیَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِینا»؛ «روز غدیر خم، برترین عید‌های امت من است و آن، روزی است که خداوند بزرگ دستور داد آن روز برادرم، علیّ بن ابی طالب را به عنوان عَلَم امّتم منصوب کنم، تا بعد از من، مردم توسط او هدایت شوند و آن، روزی است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.»

از اعمال وارد شده در روز غدیر زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام از دور و نزدیک است.این زیارت که زیارت غدیریه نام دارد از جمله زیارات مأثوره است که از امام هادی علیه السلام به شیعیان رسیده است.

همه راویان این زیارت از بزرگان شیعه هستند و در وثاقت هیچ‌یک از آنان تردید نشده است.

شیخ عباس قمی درباره زمان خواندن این زیارت با استناد به کلام عثمان بن سعیدمی‌نویسد: «این زیارت را در هر روز از نزدیک ودور می‌شود خواند و این فایده جلیله‌ای است که البته راغبین در عبادت و شایقین زیارت حضرت شاه ولایت آن را غنیمت خواهند شمرد»

محور اصلی زیارت غدیریه، اصل تولی و تبری است که در فرهنگ شیعه جایگاه ویژه‌ای دارد. محتوای اصلی این زیارت بیان فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام است.

عرفه:یکی از بافضلیت ترین ایام زیارت امام حسین علیه السلام

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 1396 0

عرفه، یکی از بافضلیت ترین ایام زیارت امام حسین علیه السلام است. در زمینه زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه، روایات زیادی از معصومین (ع) نقل شده است.

 

از بشیر دهان نقل شده است که:

 به حضرت امام صادق (ع) عرض کردم که گاهی نمی‌توانم به حج بروم , روز عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) مى‌گذرانم.

امام فرمودند: کار خوبی می‌کنی، اى بشیر، هر مؤمنى که بامعرفت، به زیارت قبر امام حسین (ع) برود (در روزی به‌جز روز عید) براى او ثواب بیست حج و بیست عمره مقبول و بیست جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل نوشته می‌شود و هر که آن حضرت را در روز عید زیارت کند، برایش ثواب صد حج و صد عمره و صد جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل نوشته می‌شود.

سپس امام (ع) می‌فرمایند: و هر که آن حضرت را در روز عرفه (بامعرفت به حقشان) زیارت کند، براى او ثواب هزار حج و هزار عمره پسندیده مقبوله و هزار جهاد با پیغمبر مرسل یا امام عادل خواهد بود.

بشیر از امام سؤال می‌کند: ثواب موقف عرفات چگونه نصیبم می‌شود؟

پس آن حضرت (مانند فرد خشمناک) به او نگاه می‌کنند و می‌فرمایند: اى بشیر، هرگاه مؤمنی در روز عرفه، به زیارت قبر امام حسین (ع) برود و در نهر فرات غسل کند و سپس به‌سوی قبر آن حضرت برود، حق‌تعالی از براى او به هر گامى که برمى‌دارد، حجى که با همه مناسک به عمل آورده باشد، بنویسد.

بشیر در ادامه می‌گوید: چنین گمان دارم که فرمود و عمره وغزوه‌ .

و در احادیث متعددی به این نکته اشاره شده است که خداوند در روز عرفه اول به‌سوی زائران قبر امام حسین (ع) می‌نگرد.

 در روایت معتبر دیگری از رفاعه آمده است که:

حضرت صادق (ع)  به من فرمود که: امسال حج انجام دادی؟

 گفتم: فدایت شوم، مالی نداشتم که به حج روم ولیکن عرفه را نزد قبر امام حسین (ع) گذراندم.

امام صادق فرمود که: تو هیچ کوتاهى نکردى… و اگر که کراهت نداشتم که مردم حج را ترک کنند، حدیثى براى تو مى‌گفتم که هرگز زیارت قبر آن حضرت را ترک نکنى.

 پس امام ساعتى ساکت شدند و بعدازآن فرمودند که: پدرم به من خبر داد که هر کس به‌سوی قبر امام حسین (ع) بیرون رود و عارف به حق آن حضرت باشد و با تکبر نرود، هزار ملک از جانب راست و هزار ملک از جانب چپ، همراه او مى‌شوند و برای او ثواب هزار حج و هزار عمره که با پیغمبر یا وصى پیغمبر انجام داده باشد، نوشته می‌شود.

منبع: karbobala.com

اذان صبح در حرم حسینى

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 1674 0

اذان صبح در حرم حسینى

سال‌ها رسم بر این است که دقایقى پیش از اذان صبح از مناره‌هاى اعتاب مقدسه در عراق، نداى إشرب الماء هنیئا … را با صدایی زیبا سر داده که نشان از پایان سحر و نزدیکى به اذان صبح را دارد. در این راستا همواره این نداى یاد شده که از مناره‌هاى حرم مطهر اباعبدالله علیه‌السلام پخش مى‌گردد، با دیگر نداى اشرب الماء سایر عتبات متفاوت است. در این هنگام بیان کننده این ندا اشعارى محزون و تأثر آور را به زبان آورده که گویاى تشنه لب بودن فرزند حضرت زهرا (ع) ویارانش در روز عاشورا است.

در این لحظات است که دیدگان اغلب حاضرین در آستانه حسینى اشک بار شده وصداى گریه دلباختگان سالار شهیدان در فضا منتشر مى‌گردد.

خداوند روزى شما عزیزان نموده و این لحظات لرزاننده از مصیبت و تشنگى را در نزدیک اذان از مناره‌هاى آستانه حسینى بشنوید.

گوش کنید و به یاد تشنگى حضرت و کودکان، دیده تر کرده و دست به دعا بردارید:

اشربَ الماءَ هنیئاً یا محب

واجری دمع العین حزناوانتحب

للحسینِ السبطِ فی جنبِ الفرات

مات عطشانا شهیداً محتسب

اشربَ الماءَ هنیئاً واذکر السبط الحسین

رأسهُ الطاهرُ یتلو سورُ الحقِ المبین

وأبیحت حرماتُ المصطفى الهادی الأمین

بمصابٍ للحسینِ قد بکتهُ الخافقین

اشربوا الماءَ هنیئاً واذکروا سبط الرسول

واذرفوا دمعاً وعزّوا أمهُ الطهرُ البتول

انبؤوها بعزاءٍ کیفَ داستهُ الخیول

رأسهُ الطاهرُ فوقَ الرمحِ فی الشامِ یجول

اخبروها بحسینٍ جثهٌ فوقَ الرمال

وعلى الرمحِ الطویل رأسهُ الدامی یمال

اخبروها بأنینٍ سبیت أسمى عیال

منبع:http://karbobala.com

زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان

ارسال شده توسط: admin123/ 1606 0

زیارت امام حسین علیه السلام از اعمالی است که در اکثر ایام سال بدان اشاره شده و فضائل زیادی برای آن برشمرده‎اند. یکی از این ایام٬ ماه مبارک رمضان است که فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در آن، علی‌الخصوص شب اول٬ نیمه و آخر ماه و همچنین شب قدر بسیار زیاد است.

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، ضمن زیارات امام حسین علیه السلام تحت عنوان زیارت چهارم از زیارات مخصوص امام حسین علیه السلام، به فضائل زیارت ایشان در ایام ماه مبارک رمضان اشاره نموده و با ذکر متن زیارت این مطالب را می‌آورند:

… چهارم زیارت شب‌های قدر است بدان که احادیث در فضیلت زیارت امام حسین  علیه السلام در ماه مبارک رمضان خصوص شب اول و نیمه و آخر آن و در خصوص شب قدر بسیار است و از حضرت امام محمدتقی علیه السلام نقل شده است که هر که زیارت کند امام حسین علیه السلام را در شب بیست و سوم ماه رمضان و آن شبى است که امید هست شب قدر باشد و در آن شب هر امر محکمى جدا و مقدر مى‌شود مصافحه کنند با او روح بیست‌وچهار هزار ملک و پیغمبر که همه رخصت مى‏‌طلبند از خدا در زیارت آن حضرت در این شب و در حدیث معتبر دیگر از حضرت صادق علیه السلام مروى است که چون شب قدر مى‌‏شود، منادى از آسمان هفتم از بطنان عرش ندا مى‌‏کند که حق‌تعالى آمرزید هر که را که به زیارت قبر حسین علیه السلام آمده و در روایت است که هر که شب قدر نزد قبر آن حضرت باشد و دو رکعت نماز گزارد نزد آن حضرت یا آنچه میسر شود و از حق‌تعالی سؤال کند بهشت را و پناه برد از آتش حق‌تعالی به او عطا فرماید سؤال او را و پناه دهد او را از آتش و ابن قولویه از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که هر که زیارت کند قبر امام حسین علیه السلام را در ماه رمضان و بمیرد در راه زیارت از براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگویند که بدون خوف و بیم داخل بهشت شو .

منبع:http://karbobala.com

مرکز رزرواسیون هتل های عتبات-کربلا و نجف

امامزاده سید محمد علیه السلام

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 1780 0

تولد

امامزاده سید محمد، در حدود سال ۲۲۸ق در روستای صریا در نزدیکی مدینه متولد شد. بنا بر قول مشهور، او فرزند اول امام هادی(ع)و بزرگتر از امام حسن عسکری(ع) بود. مادرش حدیث (یا سلیل) نام داشت.

شایستگی‌های اخلاقی

ابو جعفر، سید محمّد دارای اخلاق والا و ادب بسیار بود و این کمالات او را از دیگران متمایز می‌‏ساخت تا آنجا که بسیاری از شیعیان بر این باور بودند که پس از امام هادی منصب امامت به او می‌‏رسد.

«الکلانی» درباره شخصیت او چنین می‌‏گوید:

خدمت ابوجعفر، محمّد بن علی در آغاز شکوفایی و سن کم رسیدم و از او باوقارتر، بزرگوارتر، جلیل‌‏تر و پاکیزه‌‏تر ندیدم. در آن هنگام امام حسن عسکری- در حجاز- کودک بود و ابوجعفر او را بسیار می‌‏ستود. ابو جعفر همواره ملازم برادرش امام حسن عسکری بود و از او جدا نمی‌‏شد حضرت نیز آموزش و تربیت او را به عهده گرفته از علوم، معارف و آداب خویش او را بهره‌‏مند می‌‏ساخت.

از آنجا که سید محمد شایستگی‌هایی داشت، شیعیان تصور می ‏کردند وی امام بعدی است. اما پس از درگذشت وی در زمان حیات امام هادی(ع)، شیعیان با راهنمایی امام هادی(ع)، از جانشینی امام حسن عسکری (ع) در امر امامت آگاه شدند.

وفات

سید محمد در سال ۲۵۲ه‍.ق برای زیارت خانه خدا ، قصد سفر کرد. هنگامی که به قریه بلد (در نزدیکی سامرای عراق) رسید، بیمار شد و در ۲۹ جمادی‌الثانی درگذشت. شیعیان او را در همانجا دفن کردند. برخی احتمال مسموم شدن او از سوی عباسیان را مطرح کرده‌اند.

آستانه امامزاده سید محمد

مرقد سید محمد در شهر بلد از توابع استان صلاح الدین در ۸۵ کیلومتری شمال بغداد است و امروز یکی از زیارتگاه‌های شیعیان است.

از تاریخ بنای اولیه امامزاده، اطلاع دقیقی در دست نیست، جز این که در خلال تعمیراتی که در سال‌های ۱۳۷۹ -۱۳۸۴ ق در این آستانه انجام گرفته چنین برمی‌آید که عمارت اوّل این آستانه متعلّق به قرن چهارم است که توسط عضدالدوله دیلمی انجام گرفته است. پس از آن در قرن دهم هجری، عمارت دوم، توسط شاه اسماعیل صفوی، پس از فتح بغداد انجام گرفت.

حمله تروریستی

شامگاه ۱۷ تیر ۱۳۹۵ش. مرقد سید محمد مورد حمله تروریستی قرار گرفت. نیروهای گروه تروریستی داعش ابتدا به سوی این مرقد خمپاره پرتاب کردند و سپس چند تروریست خود را در نزدیکی حرم به صورت انتحاری منفجر کردند.

کرامات

کرامات زیادی از سید محمد دیده شده است. میرزا حسین نوری در النجم الثاقب می‌نویسد:

سید محمد، صاحب کرامات متواتر است. حتّی نزد اهل سنت هم معروف است. مردم عراق و حتی اعراب بادیه نشین نیز می‌ترسند به نام او سوگند یاد کنند. اگر آنها را به برداشتن مالی متهم کنند، آن را برمی‌گردانند، ولی به سید محمد قسم نمی‌خورند.
مرکز رزرواسیون هتل های عتبات-کربلا و نجف و کاظمین

زندگی و مزار حضرت قاسم علیه السلام

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 1806 0

قاسم علیه السلام از فرزندان موسی بن جعفر علیهما السلام است، که مانند حضرت معصومه علیها السلام  مقام و منزلتی رفیع نسبت دیگر فرزندان آن امام همام  داراست.

مزار آن بزرگوار داراى قبه و بارگاهى باشكوه، در شهرى كه امروزه به «شهر قاسم» مشهور است، مى‌باشد. اين شهر در ٣۵ كيلومترى شهر تاريخى حلّه واقع شده كه جزو استان بابل عراق است. اين شهر بين شهرهاى حله و ديوانيه قرار گرفته و تا ديوانيه ۴۵ كيلومتر فاصله دارد و در مسير شهرهاى مقدس نجف و كربلا مى‌باشد.

قبر مطهر اين بزرگوار در قريه‌اى به نام «شوشه» يا «سورا» واقع بود كه اين منطقه در زمان حضرت قاسم، زراعى بوده و باغ‌هاى بسيارى داشته، اما به سبب تغيير مسير اصلى آب فرات نزديك بود كه منطقه خشك و باير گردد. با دفن شدن حضرت قاسم در اين مكان و روى آوردن هزاران نفر از شهرهاى عراق به اين منطقه، براى همجوار شدن و زيارت آن بزرگوار، دوباره منطقه رو به آبادى گذاشت و روزبه‌روز آبادتر گشت؛ تا جايى كه امروز حرم مطهر حضرت در وسط شهر قرار گرفته و سطح آن، دو متر از سطح شهر بالاتر است. اين بارگاه ملكوتى باشكوه، يكى از زيارتگاه‌هاى مهم و باصفايى است كه از دورترين نقاط كشور عراق، بلكه از سرتاسر جهان عاشقان اهل بيت (عليهم السلام) براى زيارت قبر اين فرزند بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر (ع) به آن‌جا مى‌آيند و مرقد مطهر او را زيارت مى‌كنند.

امروزه اين شهر در عراق جز با نام «شهر قاسم» شناخته نمى‌شود و طبق تصريح شخصيت‌هاى بزرگ حديثى و تاريخى مانند مرحوم علامه مجلسى و محدث قمى[۱] و ديگران ترديدى وجود ندارد كه محل قبر جناب قاسم بن موسى همين «شهر قاسم» كنونى است؛ ولى در ايران هم مكان‌هايى را محل قبر آن حضرت دانسته‌اند كه ريشه و اصلى ندارد؛ مانند روستاى «پيلر» در ۵٠ كيلومترى شهرستان كليبر در استان آذربايجان شرقى و كاشان و مهدى‌شهر سمنان، كه هيچ مدرك معتبرى براى اين مكان‌ها ارائه نشده است و احتمال مى‌رود كه آن قبور مربوط به نوادگان ديگر حضرت امام موسى بن جعفر (ع) باشد. بعضى از نويسندگان تاريخ وفات آن حضرت را بيست‌ودوم جمادى الاولى و بعضى اول ذى‌الحجه دانسته‌اند، ولى تاريخ دقيق و قابل اعتمادى به دست نيامده است.

نگاهى به زندگى برادر امام رضا (ع)

يكى از فرزندان بلافصل امام موسى بن جعفر (ع) جناب قاسم است. آن بزرگوار كه فرزند امام و برادر امام رضا و حضرت معصومه (عليهما السلام) مى‌باشد و هر سه از يك مادر مى‌باشند، داراى شخصيتى بزرگ و فضايلى بى‌شماره مى‌باشد كه بعضى از آنها در اين مختصر بيان مى‌شود.

قاسم در آيينه روايات

١. مرحوم كلينى در كتاب شريف كافى، در «كتاب الحجه» ، باب اشاره و نص بر امامت حضرت رضا (ع) در ضمن حديثى طولانى چنين آورده است:

امام هفتم (ع) به يزيد بن سليط فرمود: اى ابا عماره! من از منزل خود بيرون آمدم، در حالى كه فرزندم فلانى (يعنى امام رضا (ع)) را وصىّ و جانشين خود قرار دادم و در ظاهر پسران خود را هم شريك او كرد، ولى در باطن و واقع امام رضا (ع) جانشين من است و تنها او امام است، و اگر امر امامت و جانشينى در دست من بود، فرزندم قاسم را جانشين خود قرار مى‌دادم؛ به سبب علاقه‌اى كه به او دارم، ولى مسئله امامت مربوط به خداوند بزرگ است كه هركس را او بخواهد قرار مى‌دهد.[۲]

از اين فرمايش امام هفتم استفاده مى‌شود كه حضرت قاسم از نظر فضل و دانش و فضايل اخلاقى و آگاهى در حدى بود كه شايسته مقام امت بوده، ولى خداوند متعال هر طور صلاح بداند آن‌گونه عمل مى‌كند و امامت در اختيار اوست، نه به دست امام، و امام نيز پيرو فرمان الهى است، نه خواسته شخصى خود و روشن است كه امام (ع) مى‌خواسته با اين بيان شخصيت قاسم را بيان كنند؛ والا شايستگى امام هشتم براى امامت و انتخاب پروردگار، بديهى و روشن بوده است.

احتمال ديگر اين است كه شايد حضرت قاسم مسن‌تر از امام هشتم (ع) بوده و امام كاظم (ع) مى‌خواسته روشن كند كه بزرگى ايشان به جاى خود، ولى امامت و تعيين امام توسط پروردگار انجام مى‌گيرد.

٢. نيز ثقة الاسلام كلينى از سليمان جعفرى نقل مى‌كند:

(زمانى كه يكى از فرزندان امام هفتم (ع) بيمار و در حال احتضار بود) امام (ع) را ديدم كه به فرزندش قاسم فرمود: اى فرزندم! برخيز و بر بالين برادرت سورة والصافات صفاً را بخوان. حضرت قاسم شروع كرد به خواندن سوره؛ وقتى به آيه (أهُم أشدّ خلقاً أمّن خلقنا) رسيد، جوان از دنيا رفت. هنگامى كه پارچه‌اى روى او انداختند، يعقوب بن جعفر به امام عرض كرد: وقتى مرگ كسى نزديك مى‌شود، پيش ما مرسوم است كه سوره يس والقرآن الحكيم خوانده مى‌شود و شما به ما دستور مى‌دهيد كه سوره صافات بخوانيد؟ ! امام (ع) فرمود: اى فرزندم! سوره صافات پيش هيچ كس كه گرفتار و غمگين از مرگ است خوانده نمى‌شود، مگر آن‌كه خداوند بزرگ او را راحت و آسوده مى‌كند.[۳]

مرحوم محدث قمى پس از نقل دو حديث مزبور مى‌گويد: «از ملاحظه اين دو قبر معلوم مى‌شود كثرت عنايت حضرت امام موسى بن جعفر (ع) به قاسم» .

٣. امام هفتم (ع) حضرت قاسم را متولى صدقات خود بعد از على (بن موسى الرضا (ع)) و ابراهيم قرار داد. مرحوم كلينى در ضمن وصيت‌نامه امام موسى بن جعفر چنين آورده است:

وجعل صدقته إلى على و ابراهيم فإن انقرض أحدهما دخل القاسم مع الباقى منهما. . . ؛ امام هفتم (ع) سرپرستى صدقات خود را به على (بن موسى الرضا) و ابراهيم سپرد و اگر يكى از آنان از دنيا رفتند، قاسم با آن كسى كه باقى ماند، در سرپرستى وارد شود.[۴]

استحباب زيارت قاسم

۴. مرحوم سيد بن طاووس بر استحباب زيارت حضرت قاسم تصريح كرده و او را به مقام باعظمت حضرت ابالفضل العباس و حضرت على اكبر (عليهما السلام) نزديك مى‌داند و براى او و آن دو بزرگوار و كسانى كه در رديف آنها هستند، زيارت‌نامه ذكر كرده و چنين فرموده است:

«اذا أردت زيارة أحد منهم كالقاسم بن الكاظم أو العباس ابن اميرالمؤمنين أو على بن الحسين المقتول بالطّف، و من جرى فى الحكم فجراهم، تقف على قبر المزور منهم صلوات الله عليهم و تقول: السلام عليك أيّها السيّد الزكى. . .»[۵] ؛ هنگامى كه قصد زيارت يكى از فرزندان ائمه (عليهما السلام) را قصد كردى همانند قاسم بن امام كاظم يا عباس بن اميرالمؤمنين يا على بن الحسين كه در طف شهيد شدند و كسى كه موقعيت آنها را دارد كنار قبر آن كسى صد زيارت او را دارى ايستاده و مى‌گويى: سلام بر تو اى آقاى پاك و پاكيزه و. . .

زيارت قاسم در سيره علماء و مؤمنين

۵. سيره عملى علماى بزرگ هم بر اين بوده كه قبر حضرت قاسم را زيارت مى‌كردند. مرحوم محدث قمى مى‌گويد: قبر قاسم در هشت فرسخى حلّه است و مزار شريفش زيارتگاه عامه خلق است و علما و اخيار به زيارت او عنايت دارند.[۶]

از مرحوم سيد حسن صدر كاظمى هم نقل شده كه فرمود:

قبر قاسم بن موسى بن جعفر (ع) نزديك رودخانه «جربوعيه» شهر حله واقع شده و سيره علماى بزرگ اين بوده كه براى زيارت آن بزرگوار از نجف و كربلا به قصد زيارت او سفر مى‌كردند.

آيت‌الله حاج شيخ عبدالعلى فرهى هم كه از ياران نزديك امام خمينى \ است فرموده است:

امام خمينى علاوه بر زيارت امام على (ع) در نجف اشرف و امام حسين (ع) و حضرت ابالفضل به زيارت قبر حضرت قاسم هم مشرف مى‌شد.[۷]

و امروز هر زمان كه به زيارت آن بزرگوار مشرف گردى، خواهى ديد كه عده زيادى از مؤمنين به زيارت آن بزرگوار آمده و نسبت به او اداى احترام كرده و او را واسطه بين خود و خالق خود مى‌دانند و در كنار قبر او به راز و نياز مى‌پردازند.

هجرت و رحلت قاسم بن موسى (ع)

محدث جليل القدر علامه شيخ محمدمهدى مازندرانى درباره هجرت حضرت قاسم چنين مى‌نويسد:

زمانى كه خشم هارون‌الرشيد نسبت به فرزندان گران‌قدر حضرت فاطمه (عليهما السلام) شديد شد و كار به جايى رسيد كه دستان آنان را قطع كرده و چشم‌هاى آنان را با آهن گداخته برمى‌كند و آنان را در ميان ديوار و ستون‌ها گذاشته يا اين‌كه آنها را به شهرها پراكنده و تبعيد مى‌كرد، حضرت قاسم بن موسى بن جعفر (ع) يكى از آن فرزندان بود كه به طرف شرق حركت كرد؛ زيرا مى‌دانست جدش اميرمؤمنان در طرف شرق است.

او كنار شط فرات در حركت بود كه در اين هنگام ديد دو دختر روى خاك بازى مى‌كنند و يكى از آنها رو به ديگرى مى‌گويد: نه، قسم به حق امير صاحب بيعت غدير، مطلب اين‌طور نيست كه تو مى‌گويى و از او عذرخواهى مى‌كند. قاسم وقتى شيرينى زبان و منطق گواراى او را ديد، به او گفت: دختر منظورت از اين سخن كيست؟ دخترك در پاسخ گفت: منظورم كسى است كه با دو شمشير جنگ كرد و با دو نيزه ضربه مى‌زد؛ يعنى پدر حسن و حسين (عليهما السلام) ، على بن ابى‌طالب (ع) .

حضرت قاسم به او گفت: دخترم! آيا مرا به رئيس اين قبيله راهنمايى مى‌كنى؟ او گفت: بله، پدرم بزرگ آن قبيله است. پس او حركت كرد و قاسم هم پشت سر او راه افتاد تا به خانه آنان آمد و حضرت سه روز ميهمان آن خانواده شد و مورد احترام آنان قرار گرفت. روز چهارم كه شد حضرت به صاحب‌خانه چنين گفت: اى پيرمرد! من از كسى كه از رسول خدا (ص) شنيده بود شنيدم كه آن حضرت چنين فرمود: ميهمان سه روز ميهمان است و هرچه بيشتر بماند، صدقه مى‌خورد و من دوست ندارم صدقه بخورم و از تو مى‌خواهم كه كارى به من واگذار كنى تا آنچه را مى‌خورم، صدقه حساب نشود. پيرمرد گفت: كارى را براى تو در نظر خواهم گرفت. حضرت گفت: اجازه بده من در مجلس تو سقايى كنم و آب بدهم.

قاسم با اين وضع مدتى را در منزل آن پيرمرد مشغول به كار شد تا اين‌كه شبى پيرمرد براى قضاى حاجت بيرون آمد؛ ديد حضرت قاسم در حال ركوع و سجود و عبادت است؛ از اين‌رو قاسم در نظر او بزرگ جلوه كرد و محبت حضرت در دل پيرمرد جاى گرفت. هنگامى كه صبح شد، پيرمرد خويشان خود را جمع كرد و به آنان گفت: من تصميم دارم دخترم را به همسرى اين بنده شايسته خدا درآورم؛ نظر شما چيست؟ آنان هم گفتند خوب است. پيرمرد دخترش را به عقد او درآورد و حضرت مدتى پيش آنان ماند، تا اين‌كه خداوند از همسرش دخترى روزى او كرد. زمانى كه دختر سه ساله شد، حضرت قاسم دچار بيمارى شديدى شد و مرگش نزديك گرديد. پيرمرد كنار او نشست و شروع كرد به سؤال از حسب و نسب او و به او گفت: فرزندم! شايد تو هاشمى هستى. حضرت گفت: بله، من فرزند امام موسى بن جعفر (ع) هستم. در اين هنگام پيرمرد در حالى كه به سرش مى‌زد گفت: واى از پدرت امام موسى بن جعفر (ع) شرمنده‌ام! حضرت فرمود: نه چنين نيست؛ باكى بر تو نيست اى عموى من! تو مرا گرامى داشتى و تو در بهشت با ما هستى. اى عموى من! پس هنگامى كه من از دنيا رفتم، مرا غسل بده و حنوط و كفن كن و دفنم نما و زمانى كه ايام حج تمتع رسيد، تو همراه دخترت و دختر سه ساله‌ام به حج برو و پس از انجام مناسك حج، مسير خود را راه مدينه انتخاب كن. پس وقتى به دروازه شهر مدينه رسيدى، دختر سه ساله‌ام را پياده كن و خودت و همسرت پشت سر او حركت كنيد تا اين‌كه او بر درب خانه‌اى توقف كند كه آن خانه، خانه ماست. پس او وارد خانه مى‌شود و در آن خانه كسى جز زن‌هاى بيوه وجود ندارند.

پس از اين سخنان، حضرت قاسم دار فانى را وداع كرد. پيرمرد او را غسل و كفن نمود و به خاك سپرد و منتظر شد تا ايام حج تمتع فرا رسيد و او و دخترانش و دختر قاسم به حج مشرف شدند. سپس راه مدينه را در پيش گرفتند. هنگامى كه به مدينه رسيدند، دختر حضرت قاسم را پياده كردند و او حركت كرد و پيرمرد و دخترش هم پشت سر او به راه افتادند، تا اين‌كه دختر سه ساله حضرت به درب خانه‌اى رسيد و وارد خانه شد و پيرمرد و دخترش پشت در خانه منتظر ماندند. در اين هنگام چند زن پيش دختر آمدند و دور دختر را گرفتند و گفتند: شما كه هستيد و اين دختر كيست؟ هرچه زن‌ها مى‌گفتند شما كيستيد، آن دختر پاسخى جز گريه و زارى نمى‌داد، تا اين‌كه مادر حضرت قاسم بيرون آمد. وقتى نگاهش به چهره دختر افتاد، گريست و گفت: واى فرزندم! واى قاسم! قسم به خدا اين دختر، يتيم فرزندم قاسم است. زن‌ها پرسيدند: از كجا شناختى كه او دختر قاسم است؟ ! پاسخ داد: چهره او را كه ديدم، فهميدم او قيافه قاسم را دارد. سپس دختر خبر داد كه جد و مادرش پشت در خانه هستند. نقل شده است وقتى مادر حضرت قاسم از رحلت او خبر يافت، بيمار شد و در غم فراغ او بيش از سه روز زنده نماند و به فرزندش پيوست.

علامه مازندرانى چنين ادامه مى‌هد:

قبر حضرت قاسم، فرزند امام كاظم (ع) مشهور است و در شش فرسخى شهر حله قرار گرفته و زيارت او مستحب است و از بعضى از علما خبرى شنيدم كه امام رضا (ع) فرمود: كسى كه نمى‌تواند مرا زيارت كند، پس برادرم قاسم را در سرزمين حله زيارت كند. علامه سپس مى‌گويد: ولى من اين حديث را نيافتم. [۸]

١) . شيخ محمدمهدى مازندرانى، شجره طوبى، ص ١۶۶، و قصة الكاملة لحياة الامام القاسم، ص ١٢، با اندكى تفاوت.

محقق جلد ١٠٣ بحار الانوار در پاورقى كتاب مى‌گويد: از امام رضا (ع) مشهور است كه فرمود: كسى كه نتوانست مرا زيارت كند، برادرم قاسم را زيارت كند؛ سپس مى‌گويد: البته من مدرك اين حديث را نيافتم؛ جز اين‌كه در حد استفاصه نقل شده؛ تا جايى كه بعضى از شاعران از جمله سيد على بن يحيى بن حسين از بزرگان قرن يازدهم، آن حديث را به شعر درآورده و آن‌طور كه در كتاب «بابليات» ج ١، ص ١۶٢ آمده، اشعار چنين است:

ايها السيد الذى جاء فيه و اذا لم يطق زيارة قبرى : يعنى اى آقايى كه در مورد او از راويان مؤثق و با سندهاى صحيح سخن است! به حق، از برادر تنى او چنين آمده است: من بهشت برين را براى كسى كه برادر مرا زيارت كند، بدون ترديد ضمانت مى‌كنم، و كسى كه توان زيارت مرا و رسيدن به قبر من برايش امكان ندارد، پس در عراق، قبر برادرم قاسم را زيارت كند و بر او مدح و ثنا بگويد.

 

 

[۱] علام مجلسى، بحار الانوار، ج ١٠٢، ص ٢٧۶، شيخ عباس قمى، منتهى الامال، ج ٢، ص ٢٣١.

[۲] كلينى، كافى، ج ١، ص ٣١۴، ضمن حديث ١۴ و بحار الانوار، ج ۴٨، ص٣١٠.

[۳] كافى، ج ٣، ص ١٢۶، ح ۵؛ بحارالانوار، ج ۴٨، ص ٣١٠؛ شيخ عباس قمى، منتهى‌الامال، ج ٢، ص ٢٣١.

[۴] كافى، ج ٧، ص ۵٧، ذيل حديث.

[۵] سيد بن طاووس، مصباح الزائر، ص ۵٠٣؛ و بحار الانوار، ج ۴٨، ص ٣١١.

[۶] منتهى الامال، ج ٢، ص ٢٣١.

[۷] در مصاحبه نگارنده و حجةالاسلام عبدالرحيم اباذرى با معظم له در سال ١٣٨٨.

[۸] بحار الانوار، پاورقى ٢٧۶.

مرکز رزرواسیون هتل های عتبات-کربلا و نجف

تلاش آستان سیدالشهدا برای ثبت پیاده‌ روی میلیونی اربعین در میراث فرهنگی یونسکو

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 2812 0

پیاده روی اربعین حسینی، بزرگ‌ترین راهپیمایی مسالمت‌‌آمیز جهان است و مرکز تحقیقات و پژوهش‌های آستان قدس حسینی درصدد است که این راهپیمایی بزرگ را در میراث فرهنگی یونسکو به ثبت برساند.

پیاده روی عظیم اربعین همه ساله با نزدیک شدن به اربعین سیدالشهدا روی می دهد، خیل عظیمی از مسلمانان، از سراسر جهان به سمت کربلا می‌روند و این امر سبب شده است که بزرگ‌ترین راهپیمایی مسالمت‌آمیز جهان، شکل بگیرد. مرکز تحقیقات و پژوهش‌های آستان قدس حسینی به تازگی در نشستی با هیئتی از وزارت فرهنگ عراق اقدامات لازم برای ثبت پیاده‌روی اربعین در یونسکو را بررسی کرد.

در این نشست که ۲ روز به طول انجامید، پرونده‌ی تهیه شده توسط مرکز تحقیقات و پژوهش‌های آستان قدس حسینی برای ارسال به سازمان یونسکو بررسی شد.

همچنین کمیته‌‌های مشترکی بین این مرکز و وزارت فرهنگ عراق برای تحقق شرایط لازم این پرونده تشکیل شد.

مرکز تحقیقات و پژوهش‌های آستان مقدس امام حسین (ع) از سال ۲۰۱۳ در تلاش است که راهپیمایی اربعین حسینی را به عنوان بخشی از میراث معنوی عراق در لیست میراث فرهنگی و معنوی یونسکو به ثبت برساند.

 

شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.

مرکز رزرواسیون هتل های عتبات-کربلا و نجف

لیست لوازم ضروری برای سفر به عتبات عالیات

ارسال شده توسط: عتبات هتل/ 2169 0

با آغاز ماه محرم ، بسیاری از مردم راهی سفر می‌شوند. برخی از خانواده این توفیق را دارند که در روز عاشورا یا اربعین مهمان آستان حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) در کربلا باشند.

 در ادامه لوازم ضروری که زائر در سفر به عتبات باید به همراه خود داشته باشد و لوازمی که به همراه داشتن آنها ضرورتی ندارد را می‌خوانید.

وسایل و لوازم ضروری و مجاز برای زائران

  • گذرنامه
  • پول ایرانی یا ارز ( صرفا به میزان مورد نیاز )
  • لباس متناسب با فصل
  • مهر ، تسبیح ، کتاب دعای کوچک ، ساعت
  • حوله دستی ، حوله حمام ، ملحفه (۲عدد )
  • لیوان نشکن
  • دستمال پارچه ای یا کاغذی
  •  مسواک و خمیر دندان ، شانه یا برس کوچک
  • پودر شوینده ،صابون، شامپو کوچک
  • دمپایی، نخ و سوزن ، ناخنگیر ساده
  • بیسکوئیت یا توت خشک درصورت تمایل(به مقدارنیاز )
  • داروهای تجویزی توسط پزشک معالج ( به مقدار نیاز برای مدت سفر ) به همراه نسخه لاتین آن داروها
  • کیف دستی ، ساک یا چمدان محکم قابل قفل شدن
  • طناب پلاستیکی متوسط
  • کیسه کوچک جهت گذاشتن کفش ها
  • دوربین عکاسی یا فیلم برداری ساده درصورت تمایل
  • تلفن همراه معمولی در صورت تمایل
  • صندلی چرخدار ، عصا ، چتر در صورت نیاز

وسایل ممنوع یا غیر ضروری

  • هر نوع مواد مخدر یا داروهای روان گردان
  • دستگاه یا گوشی بیسیم
  • شناسنامه ،‌ گواهینامه رانندگی ، دفترچه بیمه و یا هر نوع کارت شناسایی رسمی و اداری
  • هر نوع مدارک ، اسناد و اوراق بهادار
  • طلا ، جواهر و هر نوع اشیاء زینتی گران بها
  • کتاب غیر ادعیه ، نشریه ، پوستر و اوراق تبلیغاتی
  • ۷قیچی و چاقوی بزرگ
  • هر نوع مواد غذایی فاسد شدنی
  • هر نوع لوازم و اشیاء به قصد فروش و به تعداد بیش از حد مصرف
  • هر نوع ارز بیش از حد متعارف
  • خریداری و حمل تلفن بی سیم با برد بلند

توصیه می شود همیشه خصوصا در سفرهای دسته جمعی از استعمال دخانیات پرهیز فرمایید .

عکاسی و فیلم برداری داخل حرم های شریف و دیگر اماکن زیارتی ممنوع است .

شبکه رزرواسیون هتل های عتبات آمادگی دارد تا اقامتی آرام و آسوده را در این مکان مقدس برای شما رقم زند.